Ochrona środowiska

Oświadczenie dotyczące środowiska naturalnego - Surowce i produkcja

Badania surowców używanych przez nas do produkcji tarcz szlifierskich i pyłów , które mogą pojawić się w trakcie procesu szlifowania.

Często kierowane są do nas pytania związane z powyższym tematem, zatem przygotowaliśmy niniejszy raport, by jak najlepiej poinformować naszych klientów .

Zarówno do tarcz szlifierskich ceramicznych i bakelitowych używamy materiału ściernego: tlenek aluminium (Al₂O₃). Jest on spajany w wysokiej temperaturze (2000°) i produkowany w kilku rodzajach:

Normalny	Al₂O₃	= ok.	96%	Al₂O₃ oraz 4% Ti O₂
Biały	Al₂O₃	= ok.	99.5%	Al₂O₃
Różowy	Al₂O₃	= ok	99.5%	Al₂O₃ oraz 0.25% Cr₂O₃

Kolejnym surowcem do produkcji materiałów ściernych jest węglik krzemu (Sic). SiC jest produktem krystalizowanym w wysokiej temperaturze i można go podzielić na dwa rodzaje:

Zielony SiC = ok. 99.6% SiC.
Czarny SiC = jak wyżej.

Żaden z tych rodzajów Al₂O₃ czy Sic nie stwarza zagrożenia dla zdrowia, to samo tyczy się pyłów wytwarzanych podczas szlifowania. Ilość pyłów wytwarzanych ze ścieranego materiału (zazwyczaj metalu) w trakcie pracy jest wiele razy mniejsza niż ilość pyłu wytwarzana przez ziarno ścierne. Oczywiście należy unikać wdychania jakiegokolwiek pyłu. Zawsze warto przeprowadzać szlifowanie przy odprowadzaniu pyłów lub w masce przeciwpyłowej.

Ponadto, stosowane spoiwa dla tarcz ceramicznych składa się z glazury, która łączy ziarna ścierne podczas procesu wypalania w maksymalnej temperaturze 1300°C. Zasadniczo glazury zawierają: Na₂O, K₂O, CaO, MgO, B₂O₃, Al₂O₃ oraz SiO₂, związki, które s porównywalne ze szkłem butelkowym lub okiennym.

Glazury te są również proszkowane mniej lub bardziej w trakcie szlifowania, jednak większa ich część topi się razem z cząstkami metalowymi. Zatem pył pochodzący z tych glazur jest nieszkodliwy.

Ziarna ścierne tarcz spajanych żywicą są połączone żywicami fenolowo-formaldehydowymi (bakelitowymi). W trakcie szlifowania, żywice bakelitowe spalają się całkowicie, w wyniku tego procesu powstają dwutlenek węgla oraz para wodna jako produkty uboczne, które są nieszkodliwe dla zdrowia.

Proporcje ziarna ściernego do spoiwa dla zarówno ceramicznych, jak i bakelitowych tarcz wynoszą od 95 do 85% oraz 5 do 15%. Zatem ziarno ścierne jest zawsze głównym składnikiem. Jeśli chodzi o wypełniacze, w pełni zrezygnowaliśmy z użycia materiałów trujących, takich jak pochodne ołowiu, antymon czy arszenik, które czasami stosuje się do wyrobu produktów ściernych. Nie znane jest nam żadne ryzyko związane z cząstkami tarcz szlifierskich w trakcie ich operowania, oprócz niebezpieczeństwa związanego z wdychaniem pyłów jakiegokolwiek rodzaju.

Istnieje przekonanie, że używając tarcz szlifierskich opartych na węgliku krzemu, istnieje ryzyko zachorowania na krzemicę. Na pewno powstanie osad z ziaren węglika krzemu przy szlifowaniu za pomocą takich tarcz, w postaci drobnego pyłu. W przypadku tak dużego nacisku pojawi się dosyć wysoka temperatura na powierzchni kontaktowej, zatem pył Sic utleni się, w ten sposób powstanie CO lub CO₂ obok SiO_2.

Jednakże przy tej temperaturze nie powstaje kwarc, lecz modyfikacja SiO₂ mianowicie alfa-trydymit.
Istnieje szansa, że powstanie alfa-krystobalit w przypadku wyższych temperature. Jeśli trydymit (lub krystobalit) zostanie schłodzone, nie pojawi się beta-kwarc, lecz modyfikacje niskotemperaturowe trydymity i krystobalitu, czyli formy beta. Zarówno beta-trydymit jak i beta-krystobalit powoduje krzemicy.

Ten problem został już wcześniej zgłoszony przez kilku dużych klientów. Zebraliśmy wtedy próbki pyłów w różnych miejscach, które powstały w wyniku różnych operacji szlifierskich. Pył został przebadany przy pomocy dyfrakcji rentgenowej w laboratorium Ferro (Holandia) B.V. Rotterdam. Nie znaleziono w tych próbkach kwarcu, krystobalitu czy trydymitu. Amorficznego SiO₂ nie da się określić w ten sposób, ale wiadomym jest że amorficzny SiO₂ nie powoduje zachorowań na krzemicę.

Wyniki badań przeprowadzonych przez Holenderski Instytut T.N.O. (na wpół rządowy) odnośnie ryzyka, a w szczególności uwolnionego pyłu kwarcowego, jeśli takowy się pojawił, w trakcie szlifowania za pomocą SiC, były całkowicie negatywne. Nie odkryto alfa czy beta-kwarcu jako produktów pochodnych SiC.

My również nigdy nie odkryliśmy oznak krzemicy u ludzi, którzy regularnie pracowali przy tarczach szlifierskich zawierających karbid krzemowy. Nieznana jest nam żadna literatura na ten temat. Jednakże, nadal wierzymy, że należy zadbać o dobry odpływ pyłów wytwarzających się w trakcie szlifowania.

Jeśli okaże się, że testy przeprowadzone przez Państwa wykażą, że powyższa opinia powinna zostać zweryfikowana, prosimy nas o tym fakcie poinformować. Chcielibyśmy, razem z naszymi klientami, posiadać najnowsze informacje, zwłaszcza jeśli chodzi o bezpieczeństwo naszych pracowników.